BAĞLAMA ENSTRÜMANININ ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ KAPSAMINDA YÖRESEL TAVIRLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ
Küçük Resim Yok
Tarih
2014
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
GelenekselTürkhalkmüziğininenönemlienstrümanlarındanbiriolanbağlamanınöğretiminde çeşitliproblemlerinvarolduğubilinmektedir.Buproblemlergenelolarak;icra,pozisyon,mızrap vuruşyönleriveterminolojikaçılardanstandartolmayan bir bağlamaöğretimişeklindeortaya çıkmaktadır.Birhalkçalgısıolanbağlamanınöğretimininkonservatuvarlarvemüzikbölümlerinde sistematikbirşekildesürdürülmeçabalarıylabirlikte,buproblemlerinçözümüneyönelikyapılan çalışmalar hız kazanmakta ve konuya yönelik yapılan araştırmalarda, standart bir bağlama öğretiminingerekliliğisavunulmaktadır. Buaraştırmada;bağlamanıntarihçesi,öğretimivebuenstrümanaözgüyöredenyöreyefarklıçalış tekniklerigeliştirmişolan,yöreselbağlamatavırlarıincelenmiştir.Araştırmakapsamındayöresel bağlama tavırlarından, Zeybek, Ankara, Konya, Yozgat, Teke, Karşılama ve Aşıklama tavırları örneklem olarak alınarak, mızrapvuruşyönleri açısından değerlendirilmişve butavırlarla icra edilenhalkezgilerinintavırlı/tavırsıznotalarındanbireradetörnekverilmiştir. İncelenenyöreselbağlamatavırlarındakimızrapvuruşyönlerindebelirlibiricrastandardınınvar olduğu ve yöresel bağlama tavırlarının bu özeliklerinden dolayı, bağlama öğretimindeki standardizasyon problemlerinin önemli bir kısmını çözebilecek niteliklere sahip oldukları sonuçlarınaulaşılmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Folklor, Müzik
Kaynak
Art-e Sanat Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
7
Sayı
13
