Yoğun Bakımda Trakeostominin Güncel Yönetimi: Perkütan Dilatasyonel Teknikler, Klinik Sonuçlar ve Gelecek Perspektifleri
Küçük Resim Yok
Tarih
2025
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Malatya Turgut Özal Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Trakeostomi, yoğun bakım ünitelerinde uzun süreli mekanik ventilasyon gereksinimi olan veya üst hava yolu obstrüksiyonu bulunan hastalarda kalıcı bir hava yolu sağlamak için sık uygulanan bir girişimdir. Geçmişte cerrahi trakeostomi daha yaygınken, perkütan dilatasyonel trakeostomi (PDT) minimal invaziv yapısı, daha düşük komplikasyon oranları ve yatak başında uygulanabilmesi nedeniyle giderek tercih edilmektedir. Bu derleme, kritik bakımda trakeostomi konusunda güncel ve kanıta dayalı bir kaynak sunmayı ve en iyi uygulamaların standardizasyonuna yönelik çabaları desteklemeyi amaçlamaktadır. Materyal ve Metot: Bu derleme, trakeotomi/trakeostomi terminolojisi ile tarihsel evrimini özetlemekte; endikasyonlar, kontrendikasyonlar, teknik yaklaşımlar ve komplikasyon yönetimine ilişkin güncel literatürü irdelemektedir. Bulgular: Kanıtlar, trakeostominin entübasyondan itibaren <7–10 gün içinde gerçekleştirilmesinin ventilatör ilişkili pnömoni (VİP) insidansını azaltabileceğini ve YBÜ kalış süresini kısaltabileceğini göstermektedir; ancak karar her hasta özelinde değerlendirilmelidir. Ultrasonografi ve bronkoskopi gibi yardımcı görüntüleme modalitelerinin kullanımı PDT’nin güvenliğini artırabilir; bununla birlikte, işlem sonrası titiz bakım, trakeal stenoz, enfeksiyon veya trakeoözofageal fistül gibi komplikasyonların önlenmesi için esastır. Sonuç: Geleceğe bakıldığında robot-yardımlı teknikler, yüksek çözünürlüklü görüntü kılavuzluğu, hastaya özgü üç boyutlu (3B) baskılı trakeostomi tüpleri ve teletıp tabanlı takip gibi gelişen teknolojilerin trakeostomi yönetimine daha fazla entegre olması beklenmektedir.
Objective: Tracheostomy is a widely utilized procedure in intensive care units (ICUs) to establish a secure long-term airway for patients requiring extended mechanical ventilation or those with upper airway obstruction. Historically, airway access was dominated by surgical tracheostomy techniques, but practice has shifted toward percutaneous dilatational tracheostomy (PDT) due to its minimally invasive approach, reduced complication rates, and the convenience of bedside performance. Materials and Methods: This review covers tracheostomy terminology and historical evolution, and examines current literature on indications, contraindications, technical approaches, and complication management in the ICU setting. Results: Performing a tracheostomy early (within 7–10 days of intubation) can significantly reduce ventilator-associated pneumonia (VAP) risk and shorten ICU length of stay. However, decisions must be individualized based on each patient’s clinical circumstances. Adjunctive use of ultrasound and bronchoscopy improves the safety and precision of PDT, and diligent post-procedure care is essential to prevent complications such as tracheal stenosis, infection, and tracheoesophageal fistula. Conclusions: The field of tracheostomy management is on the verge of transformation through emerging technologies. Innovations such as robotic-assisted techniques, high-resolution imaging guidance, custom-designed patient-specific 3D-printed tracheostomy tubes, and telemedicine follow-ups promise to enhance the safety, effectiveness, and accessibility of tracheostomy care, ultimately improving patient outcomes.
Objective: Tracheostomy is a widely utilized procedure in intensive care units (ICUs) to establish a secure long-term airway for patients requiring extended mechanical ventilation or those with upper airway obstruction. Historically, airway access was dominated by surgical tracheostomy techniques, but practice has shifted toward percutaneous dilatational tracheostomy (PDT) due to its minimally invasive approach, reduced complication rates, and the convenience of bedside performance. Materials and Methods: This review covers tracheostomy terminology and historical evolution, and examines current literature on indications, contraindications, technical approaches, and complication management in the ICU setting. Results: Performing a tracheostomy early (within 7–10 days of intubation) can significantly reduce ventilator-associated pneumonia (VAP) risk and shorten ICU length of stay. However, decisions must be individualized based on each patient’s clinical circumstances. Adjunctive use of ultrasound and bronchoscopy improves the safety and precision of PDT, and diligent post-procedure care is essential to prevent complications such as tracheal stenosis, infection, and tracheoesophageal fistula. Conclusions: The field of tracheostomy management is on the verge of transformation through emerging technologies. Innovations such as robotic-assisted techniques, high-resolution imaging guidance, custom-designed patient-specific 3D-printed tracheostomy tubes, and telemedicine follow-ups promise to enhance the safety, effectiveness, and accessibility of tracheostomy care, ultimately improving patient outcomes.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Anaesthesiology, Anesteziyoloji [EN] Intensive Care, Yoğun Bakım
Kaynak
Journal of Medical Topics and Updates
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
4
Sayı
2
