Anne Babaların Çocuk ?stismarıyla ?lgili Tutumlarının İncelenmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorYalçın, Hatice
dc.contributor.authorKOÇAK, Nurcan
dc.contributor.authorDUMAN, GOKHAN
dc.date.accessioned2025-10-24T18:04:42Z
dc.date.available2025-10-24T18:04:42Z
dc.date.issued2014
dc.departmentMalatya Turgut Özal Üniversitesi
dc.description.abstractTürkiye’de Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu’nun yaptığı bir çalışmada çocukların % 46’sının, Türkiye genelinde yapılan bir çalışmaya göre de % 45’inin ihmal/istismara uğradığı belirlenmiştir. Çocuğun yaşı ne kadar küçükse istismar olasılığı o kadar fazladır. Vakaların üçte biri altı ayın altındaki, üçte biri 6 ay-3 yaş arasında, üçte biri üç yaşından büyük çocuklardır. Bu araştırma; aileye ve çocuğa ait bazı sosyo-demografik özelliklerin, ebeveyn çocuk istismarıyla ilgili tutumlarına etkisinin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı türde yapıldı. Araştırmada, okul öncesi kurumlarda ve ilköğretim 1. sınıfta çocuğu öğrenim gören 63 anne ile 44 babadan (N=107) elde edilen veriler kullanıldı. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Anne Baba Sosyo-demografik Özellikler Formu, Çocuk ?stismarı Potansiyeli Envanteri (Ç?PE), Duygusal ?stismar Farkındalık Ölçeği (D?FÖ) ve Ailelerin Uyguladıkları Disiplin Yöntemlerine ?lişkin Görüşme Formu kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesinde, tanıtıcı bulgular sayı ve yüzde dağılımları halinde sunuldu. Çalışma grubunun sosyo-demografik değişkenlerinin, Ç?PE, D?FÖ ve Ailelerin Uyguladıkları Disiplin Yöntemlerine ?lişkin Görüşme Formu ortalamaları arasındaki ilişki varyans analizi ile test edildi. Çalışma grubundaki anne ve babaların % 55,1’inin eşitlik ve demokratik bir tutum içerisinde çocuk merkezli yöntemleri; % 29,9’nun ise baskıcı ve itaate dayalı yöntemleri tercih ettikleri belirlendi. ?stismar puanları açısından gruplar arasında istatistiksel olarak bir anlamlılık olduğu belirlendi (p=0.013). Yapılan post hoc ikili değerlendirmelerde anne ve baba Ç?PE istismar puanları arasında (p=0.003) farklılık ortaya kondu. Sınır istismar puanının 215 olarak kabul edildiği ve 166’nın üstü tehlikeli olarak kabul edildiği göz önünde bulundurularak, çalışma grubundakilerin istismar puanının düşük olduğu şeklinde yorumlandı. Çalışmaya katılan anne ve babaların D?FÖ puanları incelendiğinde, Duyarsızlık, Korkutma, Red/ ?zolasyon alt ölçekleri açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir farklılık belirlenmedi (p>0.05). Elde edilen bulguların, okul öncesi dönem çocukların hakları konusunda ailelerin yaklaşımları alanında katkı sağlayacağı ortaya kondu. Çalışma sonunda anne ve babaların çocuk istismarına ilişkin farkındalığını artırabilecek öneriler sunuldu.
dc.identifier.endpage143
dc.identifier.issn1309-9132
dc.identifier.issn2147-7833
dc.identifier.issueÖzel Sayı I
dc.identifier.startpage137
dc.identifier.trdizinid303299
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/303299
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12899/3030
dc.identifier.volume16
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotr
dc.relation.ispartofKaramanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzTR-Dizin_20251023
dc.subjectKriminoloji ve Ceza Bilimi
dc.subjectPsikoloji
dc.subjectAile Çalışmaları
dc.titleAnne Babaların Çocuk ?stismarıyla ?lgili Tutumlarının İncelenmesi
dc.typeArticle

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu