KARKIN, A. MetinPELİKOĞLU, M. CanHAŞHAŞ, SİNAN2025-10-242025-10-2420141308-2698https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/184679https://hdl.handle.net/20.500.12899/2928GelenekselTürkhalkmüziğininenönemlienstrümanlarındanbiriolanbağlamanınöğretiminde çeşitliproblemlerinvarolduğubilinmektedir.Buproblemlergenelolarak;icra,pozisyon,mızrap vuruşyönleriveterminolojikaçılardanstandartolmayan bir bağlamaöğretimişeklindeortaya çıkmaktadır.Birhalkçalgısıolanbağlamanınöğretimininkonservatuvarlarvemüzikbölümlerinde sistematikbirşekildesürdürülmeçabalarıylabirlikte,buproblemlerinçözümüneyönelikyapılan çalışmalar hız kazanmakta ve konuya yönelik yapılan araştırmalarda, standart bir bağlama öğretiminingerekliliğisavunulmaktadır. Buaraştırmada;bağlamanıntarihçesi,öğretimivebuenstrümanaözgüyöredenyöreyefarklıçalış tekniklerigeliştirmişolan,yöreselbağlamatavırlarıincelenmiştir.Araştırmakapsamındayöresel bağlama tavırlarından, Zeybek, Ankara, Konya, Yozgat, Teke, Karşılama ve Aşıklama tavırları örneklem olarak alınarak, mızrapvuruşyönleri açısından değerlendirilmişve butavırlarla icra edilenhalkezgilerinintavırlı/tavırsıznotalarındanbireradetörnekverilmiştir. İncelenenyöreselbağlamatavırlarındakimızrapvuruşyönlerindebelirlibiricrastandardınınvar olduğu ve yöresel bağlama tavırlarının bu özeliklerinden dolayı, bağlama öğretimindeki standardizasyon problemlerinin önemli bir kısmını çözebilecek niteliklere sahip oldukları sonuçlarınaulaşılmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessFolklorMüzikArticle713129148184679