SEHLİKOĞLU, KeremÖZKAN, Ömer LütfiSEHLİKOĞLU, ŞEYMAEğilmez, Oğuzhan BekirKafadar, Huseyin2025-10-242025-10-2420221300-865X2149-4533https://doi.org/10.17986/blm.1541https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/531885https://hdl.handle.net/20.500.12899/2290Amaç: Türkiye ve dünyada madde kullanımı ve ilişkili bozuklukların yaygınlığı giderek artmaktadır. Türkiye’de 2006 yılından itibaren denetimli \rserbestlik (DS) sistemi uygulanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, tedavi ve DS tedbiri uygulanan bireylerin sosyodemografik, klinik özellikleri ve \rsuç kayıtları arasındaki ilişkileri incelemek ve uygulama sonuçlarını değerlendirmektir.\rYöntem: Çalışmada DS birimine başvuran 145 birey sosyodemografik, madde kullanımı, adli tıbbi özellikleri ve psikiyatrik tanı varlığı açısından \rprospektif olarak incelendi. DS sisteminin uygulanması sırasında idrarda madde analizi üç ve altı başvurulu programlar halinde gerçekleştirildi.\rBulgular: Katılımcıların 142’si (%97,9) erkek, 3’ü (%2,1) kadındı. Bireylerin çoğunlukla erkek, bekar, 18-30 yaşları arasında, düşük eğitim ve gelir \rdüzeyine sahip olduğu ve madde olarak esrar kullandıkları görüldü. Olguların %59,3’ünün çoklu madde kullanım öyküsü olduğu belirlendi. \rSonuç: Bireylere madde konusunda eğitimlerin ilköğretim döneminden itibaren verilmesi ve toplumsal farkındalığın sağlanması gerektiği \rdüşünüldü. Ek olarak düşük eğitim düzeyine sahip bireylerin daha sık oranlarda suç işledikleri ve altı başvurulu programa katıldıkları gözlendi. \rUygulanan her iki programın benzer verimlilikte olduğu görüldü ve bu programlara etkin bir şekilde devam edilmesi gerektiği düşünüldü. Son \rolarak çoklu madde kullanımı olan bireylerde ayrıntılı bir psikiyatrik muayene yapılırsa daha iyi klinik sonuçlar alınabileceği değerlendirilmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessAdli TıpKriminoloji ve Ceza BilimiMadde BağımlılığıArticle10.17986/blm.15412714251531885