Yazar "Uygun, Nedim" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Citrus aphids (Hemiptera: Aphididae): incidence, population fluctuations, host plant and age preferences
    (Zirai Mücadele Merkez Araştırma Enstitüsü, 2020) Satar, Serdar; Karacaoğlu, Mehmet; Satar, Gül; Uygun, Nedim
    Citrus plantations are suffered from many different pest species in East Mediterranean Region. Among them, aphids (Hemiptera: Aphididae) are one of the important groups. Some species such as Aphis gossypii Glover, Aphis spiraecola Patch, Aphis craccivora Koch, Aphis (Toxoptera) aurantii (Boyer de Fanscolombe) and Myzus (Nectarosiphon) persicae (Sulzer) (Hemiptera: Aphididae) cause harm especially young citrus orchards. This study aimed to investigate regional distribution, seasonal fluctuation, host and host age preferences within citrus species of these aphid species in 15 sub-regions from Adana, Hatay, Osmaniye and Mersin between 2007 and 2009. While the mandarin was more preferred than other citrus species, grapefruit was the least preferred citrus species among in all the three provinces. Among the citrus species in the Mersin region, A. spiraecola was the most common in lemons, while A. (T.) aurantii preferred mandarin compare to others. In Adana and Hatay regions, mandarin was the most preferred citrus species for all aphid species except M. (N.) persicae. Aphid preferences depending on the age showed differences in citrus age scale by region. A. (T.) aurantii, on the other hand, had the highest rate of presence between the ages of 11-20 in Hatay and between the ages 21-40 in Mersin. The prevalence of citrus varieties in Adana and Hatay parallelly affected the distribution of aphids. However, A. spiraecola was dominant aphid species on the lemon. Adana, which has a richer flora compared to Mersin and Hatay regions, has been determined the highest aphid density in different species. The fact that Aphis goosypii and A. spiraecola create up to 30- 40% infections rate in citrus orchards not only in spring, but also in July, and intense again in autumn have made these pests harmful for four seasons.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Yaprakbiti parazitoitleri Lysiphlebus confusus Treamlay & Eady, L. fabarum (Marshall) ve L. testaceipes (Cresson) (Hymenoptera: Braconidae) erginlerinin farklı besin ortamlarındaki ömür uzunluklarının araştırılması
    (Zirai Mücadele Merkez Araştırma Enstitüsü, 2019) Karacaoğlu, Mehmet; Satar, Gül; Uygun, Nedim; Satar, Serdar
    Aphidiinae’ye bağlı ergin parazitoitlerin yaprakbitlerini baskı altına alırken daha iyi performans gösterebilmeleri için bulundukları çevrede nektar ve yaprakbitlerinin beslenmesi sonucu salgıladığı ballımsı madde gibi besinlere gereksinim duyarlar. Özellikle parazitoitlerin kitle üretim çalışmalarında erginlere ek besin verilmesi başarılı bir üretim için elzemdir. Ek besinlerin Lysiphlebus confusus Treamlay & Eady, L. fabarum (Marshall) ve L. testaceipes ’in (Cresson) (Hymenoptera: Braconidae: Aphidiinae) ömür uzunluğuna etkisi bu çalışmada araştırılmıştır. Denemeler %10 şekerli su, %20 şekerli su, %10 ballı su, %20 ballı su, pamuk üzerindeki Aphis gossypii Glover’den (Hemiptera: Aphididae) elde edilen ballımsı madde, saf su kullanılarak ve besinsiz olarak yürütülmüştür. L. confusus , L. fabarum ve L. testaceipes erginleri, besinsiz ve saf suya göre şekerli su ve ballı su ile beslenen bireyler, daha uzun yaşamıştır. Parazitoitler %10 şekerli su ile beslendiğinde, L. confusu s’da 3. günün sonunda sadece %8, L. fabarum ’da %28 ve L. testaceipes ’te ise %10 oranında ölüm gerçekleşmiştir. Parazitoit türleri içinde en uzun yaşam genel olarak L. testaceipes ’te görülmüştür, fakat türlerin besinlere tepkileri farklı olmuştur. L. testaceipes bireyleri %10 ballı su ile beslendiklerinde %20’si 9. günün sonuna kadar yaşamına devam edebilmiştir. Parazitoitlerin kitle üretiminde, şekerli su ile besin takviyesi yapmanın parazitoit ömrünü uzattığı belirlenmiş olup, buna bağlı olarak yumurta veriminin de olumlu yönde etkileneceği düşünülmektedi