Yazar "EŞİTKEN, Ahmet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Farklı Kuraklık Uygulamalarının Kayısıdaki Etkilerinin Belirlenmesi
    (2023) KARLIDAĞ, HÜSEYİN; Yavuz, Duran; BOLAT, Ibrahim; EŞİTKEN, Ahmet; İPEK, MUZAFFER; ARIKAN, ŞEYMA; KAN, TUNCAY
    Kayısı anavatanı ülkemiz olmamasına rağmen yüzlerce yıldan beri Anadolu?da yetiştirilmektedir. Dünya kayısı üretiminin yaklaşık %20?lik payını Türkiye, yaklaşık %10?luk kısmını ise sadece Malatya karşılamaktadır. Kayısı az su ile yetinebilen bir tür olmasına rağmen kuraklık şartlarına çok sert tepkiler verebilen bir meyve türüdür. Sulamadaki azalmalar sonraki yılın çiçek tomurcuğu yoğunluğu, çiçek kalitesi, verim, meyve kalitesi ve ağaç gelişimi üzerinde önemli sorunlar oluşturabilmektedir. Bu bakımdan çiçek tomurcuğu oluşumunun başlamasından çiçek açma zamanına kadar olan dönemde ağaçların yeterli suyu almaları çok önemlidir. Ülkemiz kayısı çeşitlerinin su stresine gösterdikleri tepkiler ve stres sonrası tepkiler bilinmemektedir. Ekonomik yetiştiricilik açısından kayısı çeşitlerimizin bu tepkilerinin ortaya konulması önem arz etmektedir. Bu amaçla yürütülen bu projede 4 yaşlı saksılı Hacıhaliloğlu kayısı çeşidinin yıl boyu kuraklığa tepkisi, bahçe şartlarında 11 yaşlı Hacıhaliloğlu kayısı ağaçlarının hasat sonrası su stresine tepkisi ile bazı önemli kayısı çeşitlerimizin kuraklık süresince ve kuraklık sonrası tepkileri ortaya konulmuştur. Çalışmanın birinci kısmı Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri bölümünde, ikinci kısmı Malatya ili Battalgazi ilçesi Adagören köyünde üretici bahçesinde ve üçüncü kısmı ise Malatya Turgut Özal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri bölümüne ait yetiştirme serasında yürütülmüştür. Denemede kuraklık uygulaması süresince ve sonrasında bitkilerde morfolojik, fizyolojik ve biyokimyasal analizler yapılmıştır. Proje sonucunda su stresinin artmasıyla birlikte zararlanma derecesinin arttığı morfolojik, fizyolojik ve biyokimyasal özelliklerde önemli değişikliklerin olduğu tespit edilmiştir. Morfolojik özelliklerden sürgün boyu, sürgün çapı, yaprak alanı stresle birlikte azalmıştır. İncelenen fizyolojik parametrelerden yaprak su potansiyeli, iyon sızıntı oranı, membran zararlanması, stoma iletkenliği, fotosentez etkinliği, H2O2, MDA içeriği stresin şiddetiyle birlikte önemli düzeyde azalmıştır. Aynı şekilde biyokimyasal parametrelerden SOD, POD, KAT, APX enzim miktarlarında da önemli düzeyde artışlar meydana gelmiştir. Diğer yandan su stresi tomurcuk miktarını ve kalitesini, meyve tutum oranını ve verimi önemli ölçüde azaltırken kusurlu çiçek oranını artırmıştır. Özellikle çiçek tomurcuğu ayrım dönemi ile hasat sonrası şiddetli su stresi, çiçek tomurcuğu kalitesini olumsuz etkileyip çiçek kalitesini düşürmek suretiyle meyve tutumu ve verimi önemli ölçüde azaltmıştır. Ayrıca, ülkemizde yetiştirilen önemli bazı kayısı çeşitlerinin su stresine ve su stresi sonrası geri dönüş yeteneklerinin incelenmesi sonucunda, morfolojik, fizyolojik ve biyokimyasal özellikler bakımından çeşitler arasında farklıklar ortaya çıksa da, tüm kriterler göz önünde bulundurulduğunda yörede en fazla yetiştiriciliği yapılan Hacıhaliloğlu çeşidinin su stresine en hassas çeşit olduğu tespit edilmiştir.