Yazar "Demir, Bilgehan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe A society, a disease, a survey and the expected result(2023) Demir, Bilgehan; Karahan, DoğuCOVID-19, which affects the whole world, has affected people, societies and human relations throughout the process. The COVID-19 pandemic both limited people's social lives and changed the perspective of people who carry the virus. Anxiety, fear, haste, loneliness, worry were the most common emotions. In this study, we aimed to evaluate how social warnings affect people, the effects of death risk due to the disease, the side effects of the drugs used on behavior change, and the underlying factors. 189 cases were included in the study. The study was designed in the style of a 20-question questionnaire on the effects of covid-19 and treatment options on the behavior pattern. The responses were evaluated and interpreted as percentages. Variables on family and social behavior related to anxiety, fear, panic, and loneliness caused by COVID-19 and the drugs used in its treatment were observed. Negative effects of COVID-19 were observed in family and community relations. COVID-19 has caused psychological and sociological changes in interpersonal and social behaviors all over the world. There are differences in behavioral patterns among societies. In Turkish society, behavioral changes arising from the characteristic and patriarchal characteristics of the society have been observed. A more detailed assessment of the effects of COVID-19 and subsequent pandemics on the individual and society remains important.Öğe Acilde Nadir Bir Vaka; Gebelikte Uterus Reptürü(2021-10-(14-17)) Pepele, Mustafa Sefa; Demir, Bilgehan; Nogay, Süleyman; Ercan, AbdullahGIRIŞ: Ülkemizde acil servislere başvurular arasında karın ağrıları azımsanamayacak şekilde fazladır. Gebe karın ağrıları daha çok kadın doğum aciline başvuru yapsalar da gebelik ile ilgili bir sorun olmadığı zaman genellikle tekrardan erişkin acile yönlendirilmektedirler. Bu vakamızda bir gün önce kadın doğum acile başvuru yapan bir gebe hastanın taburcu olduktan bir gün sonra acil servisi başvurması sonrası tanı alan uterus rüptürünü vaka olarak sunacağız. VAKA: 30 yaşında bilinen 14 haftalık gebeliği olan hasta acil servise karın ağrısı ve halsizlik şikâyeti ile geldi. Hastanın anamnezinde ağrının dün başladığı ve dün kadın doğum acile başvurduğu ve orada yapılan USG de bir sorun olmadığı söylenerek taburcu edildiği, 3 yıl önce sezaryenle bir doğum yaptığı öneriliyor. Hastanın karın ağrısı artması üzerine acil servise başvuruyor. Hastanın vitallerinde tansiyon arteriyel: 92\56 nabız 110 larda ateş:36,4 hastanın muayenesinde karında yaygın bir defans ve rebaund mevcut. Hastanın hemogram ve biyokimyası alınıyor, tam idrar tetkiki isteniyor. Hasta abdomen USG ye gönderiliyor yapılan USG de batın içi yaygın sıvı görülüyor ve canlı fetüs görülüyor. Kan değerlerinde hb:7,1 mg\dl htc:23 geliyor. Hasta kadın doğuma konsülte ediliyor hasta da acil müdahale düşünülmüyor ve hasta genel cerrahiye konsülte ediliyor. Genel cerrahi tarafından hasta ve hasta yakınlarına tüm riskler anlatılarak tanı amaçlı laparoskopik cerrahiye alınıyor. Operasyon sırasında batın açıldığında uterus rüptürü olduğu görülüyor ve hasta kadın doğuma devir ediliyor. Kadın doğum tarafından hastanın gebeliği sonlandırılıyor ve histeretomi yapılıyor. TARTIŞMA: Gebelikte uterus rüptürü acil bir durumdur (1). Uterus rüptürü insidansı artan sezaryen sayısı ile artmaktadır (2). Ama bizim hastamızda sadece 1 sezaryen doğum mevcuttur ve gebelik haftası çok erkendir. Gebe hastalarda karın ağrısında uterus rüptürünün ayırıcı tanıya dahil edilmesi önemlidir. Tanı koymada en büyük etken ultrason muayenesi ve acil doktorunun muayenesidir. Bu vaka raporunun amacı nadir görülen bir uterus rüptürü olgusu sunmaktı ve uterus rüptürünün teşhisinin ne kadar zor olabileceğini göstermekti.Öğe Bedenin Dışında Bir Hayat(2021-10-(14-17)) Demir, Bilgehan; Pepele, Mustafa Sefa; Kurtoğlu, Ertuğrul; Akdaş, İbrahimRitm bozuklukları nedeni ile kullanılan kardiyak pacemakerlar ilk kez 1969 yılında Mirowski ve arkadaşları tarafından insan vücuduna implante edilmiştir. Gün geçtikçe pacemakerlar hem boyut hem de özellik bakımından geliştirilmiştir. Bu yenilikler sayesinde daha kolay implante edilebilir ve daha kullanışlı olmuştur. Defibrilatörler cilt altına implante edilerek, enfeksiyon riskinden ve çevresel nedenlerden etkilenmekten kurtarılmaktadır. Sunmaya çalıştığımız vakada hasta bir hafta boyunca defibrilatörü cilt dışına çıkmış bir vaziyette gezmiş ve defibrilatörün aksaklık çıkarması nedeni ile acil servise başvurunca defibrilatörün cilt dışında olduğu fark edilmiştir. Hastanın bir enfeksiyona veya daha ciddi bir durumla karşı karşıya kalmaması tamamen bir şans eseridir. Bu vakadaki davranış insanların kendi hayatlarına dikkatsiz olmasında en önemli nedenlerden birinin eğitim yetersizliği olduğu net göstermiştir. İnsanlar bilmediklerinde daha cesur davranışlar sergileyebiliyor, bu örnekte olduğu gibi.Öğe Bir Dokunuş, Bir Ölüm(2021-10-(14-17)) Demir, Bilgehan; Pepele, Mustafa SefaLangerhans hücreli histiyositoz, inflamatuar bir neoplazidir. Genelde ciltte görüldüğünden, en sık kafa derisinde veya gövde de seboreik döküntü olarak gözlemlenir. Beraberinde multisistemik tutulum sık olduğundan organ disfonksiyonu açısından değerlendirilmelidir. 7 yaşında erkek vaka olarak sunmaya çalıştığımız vakamızda rastlantısal olarak tespit ettiğimiz durumun bir malignite olması ve dahi yapmayı düşündüğümüz müdahalenin ölümcül sonuçlarının olabilmesi düşündüğümüzde çok ciddi bir durumun dikkatimizle engellediğimiz ve bu gibi durumlar için tüm hekim arkadaşlar için uyarıcı nitelikte olması gerektiğinden bu vakayı paylaşmak istedik. Bu vaka da olduğu gibi yapacağımız basitte olsa her müdahalede, niçin yapmamız gerekliliği ilgili bir sebebin olması hem doktorluk etiği açısından hem de vicdani boyutu bakımdan şarttır. Daha büyük komplikasyonlar daha küçük ayrıntılara olan dikkatle aşılabilir.Öğe Course of COVID-19 in patients carrying different MEFV mutations of familial Mediterranean fever(2024) Demir, Bilgehan; Karahan, DoğuFamilial Mediterranean fever (FMF) is a genetic auto-inflammatory disease. Mutations in the Mediterranean fever (MEFV) gene cause inappropriate immune system triggering, leading to inflammatory episodes in the peritoneum, pleura, and joints. In the severe Coronavirus disease-19 (COVID-19) picture, the hyperimmune response and inflammatory process develop with exacerbation of the clinical condition. FMF disease, the drugs used in its treatment, and the possible effects of different genetic MEFV mutations on the course of COVID-19 arouse interest. In this study, 158 FMF patients with different MEFV gene mutations were evaluated using an online survey method in terms of COVID-19 course, hospitalization, additional comorbidities, and COVID-19 vaccination status. Participants were asked 21 questions and the data provided were compared between FMF MEFV gene mutations. 104 out of 158 cases did not get COVID-19. 9 of 54 cases who got COVID-19 were hospitalized. No statistically significant difference was found between MEFV gene mutations when evaluated and compared in terms of susceptibility to COVID-19, vaccination status, and presence of additional chronic diseases and comorbidities. The present study provides guidance on the role of FMF genetic mutations in the course of COVID-19. Our study may suggest that FMF MEFV gene mutations do not have a protective role against COVID-19. The results also may suggest that, as an inverse effect, MEFV gene mutations do not increase the risk of hyper-immune response and severe acute respiratory syndrome (SARS), which play a role in the severe course of COVID-19.Öğe Determining the role of HLA-B27 on COVID-19(2023) Karahan, Doğu; Demir, BilgehanAim: Human leukocyte antigen-B27 (HLA-B27) binds antigenic peptides in the structure of some viruses and presents them to cytotoxic T lymphocytes and plays a role in the immune response against these viruses. It has also been found to be associated with auto-immunity as an inverse relationship and is associated with a number of auto-immune inflammatory diseases, especially Ankylosing Spondylitis (AS). Our aim in this study is to determine the role of HLA-B27 in Severe Acute Respiratory Syndrome (SARS)-Cov-2 (Coronavirus Disease-COVID-19). Materials and Methods: 90 HLA-B27 positive and 96 HLA-B27 negative cases were included in the study. COVID-19 Polymerase Chain Reaction (PCR) results and Thorax Computed Tomography (CT) results, hospitalization and death records of the cases were retrospectively analyzed from the system records. Results were compared between HLA B27 positive and negative groups. Results: Of the HLA-B27 positive cases, 32.2% had COVID-19 positivity, 5.6% had COVID-19 lung involvement. 44.8% of HLA-B27 negative cases had COVID-19 positivity and 11.5% had lung involvement. There was no significant difference between the HLA-B27 positive and negative groups in terms of having COVID-19 infection, lung involvement, hospitalization and death rates. Conclusion: The results of our study show that HLA-B27 does not have a protective role in terms of having COVID-19 and lung involvement. Again, since no auto-immunity related SARS was observed in any of the patients, it can be said that it did not increase the severity of the hyper-immunity-related disease and did not increase the risk of death in particular for COVID-19. These results need to be supported by more studies.Öğe Investigation of the Effect of Gender on Blood Parameters in Acute Renal Failure in Patients Presenting to the Emergency Department of a Hospital(Acil Tıp Uzmanları Derneği, 2025) Demir, Bilgehan; Dolanbay, Turgut; Nogay, Süleyman; Tan, Fatih; Öngenli, Ömer FarukAim: Acute renal failure (ARF) is a sudden change in renal function that prevents the excretion of nitrogenous wastes and disrupts the body's fluid and electrolyte balance. Identification of ARF risk factors and development of indicators that predict mortality are crucial to improve the success of medical care. We aim to evaluate the effect of age and gender factors in patients with ARF and to evaluate the course and frequency of the disease in female patients compared to male patients. Methods: The data of adult patients over 18 years of age who were hospitalized with a diagnosis of ARF between 01.02.2025-01.03.2025 in the emergency department of Malatya Training and Research Hospital were retrospectively analyzed. Blood laboratory parameters were recorded and analyzed to determine whether these data were positively or negatively associated with gender. Results: A statistically significant difference was found between age and gender in patients with ARF (p= 0.004). Female patients with ARF were older than male patients. There was a statistically significant relationship between creatinine level and gender in patients with ARF (p=0,017). Creatinine levels were higher in male ARF patients. There was no statistically significant difference between plt, hb, htc, ALT and HALP score and gender (p values 0.384; 0.078; 0.221;0.221; 0.189; 0.174, respectively). Conclusions: The finding in our study that ARF occurs at older ages compared to men may be explained by the interaction of biological, hormonal, clinical and sociocultural factors. The renal protective effects of estrogen are realized through protection of vascular structure, support of glomerular iltration rate (GFR) and reduction of oxidative stress. However, the decrease in estrogen levels in the postmenopassusal period may be an important factor in the more rapid deterioration of renal function. The pro-inflammatory properties of testosterone and increased oxidative stress, as well as the earlier development of hypertension, atherosclerosis and chronic kidney disease in men, may be another reason why ARF occurs at a younger age in men compared to women.We found that creatinine levels were significantly higher in male patients with ARF compared to female patients. Men are known to have more muscle mass in general compared to women and this may lead to higher creatinine levels in men.Öğe The Importance of Demographic and Biochemical Parameters on Prognosis in Corrosive Substance Poisonings in Infancy and Play Childhood Period(2025) Nogay, Süleyman; DOLANBAY, TURGUT; Demir, Bilgehan; Teksen, Ayse Fulya; Özkan, AsiyeObjective: Corrosive substances are chemicals with strong acidic or alkaline properties that can cause tissue damage. In children, the most common cause of corrosive exposure is accidental ingestion. Our study presents the demographic, clinical, and laboratory characteristics of pediatric patients admitted due to corrosive intake and investigates the prognostic relevance of these parameters. The primary objective is to highlight corrosive poisonings and emphasize predictive markers for risk and complications to guide emergency management. Methods: Data of patients admitted to the emergency department due to corrosive substance ingestion and subsequently hospitalized were retrospectively analyzed. This study aimed to evaluate the prognostic significance of demographic features, the agent’s chemical nature, and laboratory parameters. Results: The median age of the patients was 27 months, with seven being male. Sixteen patients were discharged within two days and no mortality was recorded. In this study, leukocyte counts were significantly elevated in patients who ingested acidic corrosive agents. No statistically significant relationship was found between gender and admission to the intensive care unit (ICU). Similarly, ICU admission did not differ significantly based on whether the agent was acidic or alkaline. Endoscopy rates showed no significant difference according to whether the substance was a household cleaning product. No association was found between product type and gender. Conclusion: Corrosive poisonings during infancy and early childhood generally result from accidental ingestion of small amounts. Inadequate or delayed intervention may lead to severe complications. Prompt diagnosis and appropriate treatment are essential to prevent these outcomes and reduce morbidity.Öğe Zor ve Riskli Bir Yol: Karotis Anjiografi(2021-10-(14-17)) Demir, Bilgehan; Pepele, Mustafa Sefa; Kurtoğlu, Ertuğrul; Akdaş, İbrahimGIRIŞ: femoral anjiografi daha eski olmakla beraber trans radial anjiografi 1989 dan beri yapılmaktadır. Serebral anjiografide steath ile lezyon alanındaki mesafenin uzun olması tedavide başarı şansını düşürmektedir. Mesafenin uzak olması damarsal ringlerin daha sık görülme ve klavuz telin kontrolünü daha da azalmasına neden olmaktadır. son dönemlerde radial anjiografi yaygınlaşması kolay kanamanın durması(1), antokoagulan tedaviye devam etme zorunluluğu olmaması ve serebral alana yakınlığı avantaları olsa da radial arterin dar ve spazm oluşturma riskleri nedeni ile dezavantajları da mevcuttur. sunmaya çalıştığımız bu hasta da damar yapılarının çok kötü olması nedeni ile serebral anjiografisi karotis seviyesinden yapılarak başarıyla tedavi edilmiştir. OLGU: 56 yaşında erkek hasta sol tarafta ani gelişen kuvvetsizlik nedeni ile 112 tarafından acil servise getirilen hastanın, yapılan fizik muayenesinde sol alt hareket olmadığı sol üstte 4/5 kuvvet kaybı olduğu gözlemlendi. Vitalleri tansiyonları 136/88 mmhg, nabız 82 dk/atım, solunum 20 /dk, ateş 36.8 C, olarak ölçüldü. Kan tetkikleri alınarak difüzyon MR planlanması yapılarak, çekim yapıldı. MR da sağ MCA enfarkt olarak değerlendirilen hasta için nöroloji bölümüne konsulte edildi. Nöroloji nöbetçi doktoru tarafından trombolitik ve beyin anjio yapılması planlandı. Beyin anjiosu yapılan hastanın tıkalı damarı açılarak sağlığına kavuşturulmuştur. TARTIŞMA: Serebro vasculer hastalıklarda ilk 6 saatteki tedavi de kullanılan beyin anjio çağımızın efektif tedavilerindendir. Dramatik iyileşmelerin olması tedavinin önemini artırmaktadır. Femoral yapılan anjiolar da kardiyak için engel olmazsa da beyin anjiolar da karotis ve üst seviyelere stent yerleştirmek daha zor bir işlemdir. Bu yüzden radiyal anjiografi bu açıdan daha avantajlıdır. Transradial yaklaşım, sağ vertebral ve sağ karotis sistemlerine yapılan müdahaleler için idealdir. Sağ vertebral arterin transfemoral bir yaklaşımla kateterize edilmesi genellikle son derece zordur. Transradyal bir yaklaşımdan, sağ vertebral arter genellikle en kolay kateterize edilen serebral damardır(2). Anjio için kullanılan femoral arter, herhangi bir nedenle kullanılamaması durumda tercih edilebilecek bir damar olan karotis arter, hem anatomik olarak önemli organ komşuluğu, enfeksiyon ve kanama açısından dikkatli olunması ve ancak tecrübeli ellerle yapılacak bir seçenektir. Anjionun yapılması için yapan kişinin önemli olduğu kadar hastanın anatomik yapısında anomali olmaması, hastanın kullandığı ilaçlar ve anamnez de damar yapı anormalliği oluşturan hastalıkların olmaması tedavi etkinliği için çok önemlidir.
