Arşiv logosu
  • Türkçe
  • English
  • Giriş
    Yeni kullanıcı mısınız? Kayıt için tıklayın. Şifrenizi mi unuttunuz?
Arşiv logosu
  • Koleksiyonlar
  • Sistem İçeriği
  • Analiz
  • Talep/Soru
  • Türkçe
  • English
  • Giriş
    Yeni kullanıcı mısınız? Kayıt için tıklayın. Şifrenizi mi unuttunuz?
  1. Ana Sayfa
  2. Yazara Göre Listele

Yazar "Dede, Serap" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Association among ABCA7 Gene Polymorphism, rs3764650 and Alzheimer's Disease in the Turkish Population
    (Canadian Soc Clinical Investigation, 2015) Oznur, Murat; Hatipoglu, Omer F.; Ayturk, Zubeyde; Dede, Serap; Akbas, Kubra; Aydin, Duygu; Urhan, Ayse
    Purpose: Alzheimer's disease (AD), the most common form of dementia, is an irreversible and progressive neurodegenerative disease that is characterized by the progressive loss of cognitive functions, behavioral and psychological disorders and a decrease in daily routine activities. Among people aged 65 years and over, AD is steadily increasing. Genome-wide association studies have shown that various gene polymorphisms are highly associated with the pathogenesis of AD. Among them, ABCA7 gene polymorphism has been identified as one of the genetic risks. The purpose of this study was to investigate the relationship among ABCA7 gene polymorphism, rs3764650 and AD, and to determine if it could be use as a biomarker for AD susceptibility in the Turkish population. Methods: Peripheral blood samples of 54 Alzheimer's patients and 57 control subjects were collected. Genomic DNA was isolated by SDS/proteinase K treatment followed by phenolchloroform extraction and ethanol precipitation. The presence of the ABCA7 gene rs3764650 polymorphism was investigated by PCR-RFLP and selected samples were confirmed by DNA sequencing. Results: In the Turkish population, the ABCA7 gene rs3764650 polymorphism did not show a significant association with AD when compared with the control group (p>0.05). APOE-epsilon 3 allele frequencies were higher in both AD patients and control subjects (76.85% and 84.21%, respectively). Conclusion: Both previously published studies and our current study did not cover the complete genetic variation in the gene. To detect variants that are disease-related, studies with larger sample sizes are needed.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Association of Clusterin (CLU) Gene Polymorphism, Rs11136000, with Alzheimer's Disease and Diabetes in the Turkish Population
    (Canadian Soc Clinical Investigation, 2015) Ciftci-Yilmaz, Sultan; Oznur, Murat; Ayturk, Zubeyde; Dede, Serap; Cigdem, Sadik; Eroglu, Esra; Onal, Fethi
    Purpose: Alzheimer's disease (AD), the most common form of dementia, is characterized by abnormal protein storage in the brain and primarily causes a progressive loss of memory and all other cognitive functions. According to the World Health Organization (WHO) report, AD is steadily increasing among people 65 years of age and over. Genome wide association studies have shown that various gene polymorphisms are highly associated with the occurrence of AD. Among them, clusterin (CLU) gene polymorphism was identified as one of the highest genetic risks in late-onset AD. Our aim was to investigate the relation of CLU rs11136000 and AD and its potential use as a biomarker for AD susceptibility in the Turkish population. Methods: 50 samples obtained from AD patients and 55 samples obtained from a control group were used for the presented study. Genomic DNA was isolated from peripheral blood by SDS/proteinase K treatment followed by phenol-chloroform extraction and ethanol precipitation. Presence of the CLU rs11136000 polymorphism was investigated by PCR-RFLP and selected samples were confirmed by DNA sequencing. Chi-square test was used for statistical analysis. Results: In the Turkish population, the CLU rs11136000 polymorphism did not show a significant association with AD as compared with the control group (p>0.05). Polymorphic CLU-C allele of AD patients showed an increased association with diabetes (p=0.015) as compared with CLU-T allele of AD patients, whereas in the control group the CLU-C allele did not show a significant association with diabetes (p=0.332). Conclusion: Individuals with diabetes and polymorphic CLU-C allele may have a higher susceptibility to develop AD later in life.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    ESM-1 (endokan) genindeki mutasyonların meme kanseri oluşumundaki ilişkisinin incelenmesi
    (Turgut Özal Üniversitesi, 2013) Dede, Serap; Gündüz, Esra
    ESM-1 (Endothelial cell- specific molecule-1) veya `endocan?, endotelyal hücreler tarafından salgılanan çözünebilir bir proteoglikandır. Sağlıklı bireylerde kanda serbest olarak dolaşmakta olan ESM-1? in hücre adhezyonundaki rolü nedeniyle enflamasyon ve tümör oluşumunda kritik bir noktada bulunduğu düşünülmektedir. Bu genin ekspresyonu sitokinler tarafından düzenlenmekte, endotelyal ve epitelyal hücrelerde VEGF, TNF?, LPS ve IL_1ß uyarısı ile artmaktadır. Son yıllarda yapılan çalışmalarda ESM1 geninin hücre çoğalması, hücre göçü, invazyon, metastaz ve tümör anjiyogenez oluşumunda etkin rolü olduğu keşfedilmiştir. ESM1?in akciğer, karaciğer ve mide gibi birçok kanserin patogenezinde rol oynadığı tespit edilmiştir. Meme kanseri dünyada akciğer kanserinden sonra ikinci sırada yer almaktadır. Son yıllarda meme kanseri oluşumuna etki eden pek çok gen tespit edilmişir. Fakat tespit edilen bu genler veya geliştirilen tedavilerle henüz meme kanserinin erken teşhisi ve tedavisi tam olarak sağlanamamıştır. Bu nedenle çalışmamızda faklı kanser türlerinde etkisi gösterilmiş ve meme kanseri microarray analizinde aday genlerden biri olarak tespit edilmiş fakat meme kanserinde hiç çalışılmamış olan ESM-1 geni mutasyonlarını tespit etmeyi hedefledik. Bu amaçla, parafin bloktan elde edilen DNA örnekleri ile ESM1 geninin üç ekzonuna sekans tekniği kullanılarak mutasyon analizi yaptık. Çalışmalar sonucunda elde edilen veriler doğrultusunda bir vakada ekzon 2?de daha önce tespit edilmemiş bir sessiz mutasyon, yine farklı bir vakada ekzon 2?de bir polimorfizm tespit edilmiştir. Yaptığımız sekans analizi sonucu dokuz vakada ekzon 3?ün poliA bölgesinde polimorfizm saptanmıştır. Bu bölgeye miRNA?ların bağlanması, söz konusu polimorfizmin önemli olabileceğini göstermektedir. ESM1 geninin meme kanseri üzerine etkisinin net bir şekilde gösterilebilmesi için daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: ESM-1, meme kanseri, metastaz, mutasyon, miRNA
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    ESM-1 (endokan) genindeki mutasyonların meme kanseri oluşumundaki ilişkisinin incelenmesi
    (Turgut Özal Üniversitesi, 2013) Dede, Serap; Gündüz, Esra
    ESM-1 (Endothelial cell- specific molecule-1) veya `endocan?, endotelyal hücreler tarafından salgılanan çözünebilir bir proteoglikandır. Sağlıklı bireylerde kanda serbest olarak dolaşmakta olan ESM-1? in hücre adhezyonundaki rolü nedeniyle enflamasyon ve tümör oluşumunda kritik bir noktada bulunduğu düşünülmektedir. Bu genin ekspresyonu sitokinler tarafından düzenlenmekte, endotelyal ve epitelyal hücrelerde VEGF, TNF?, LPS ve IL_1ß uyarısı ile artmaktadır. Son yıllarda yapılan çalışmalarda ESM1 geninin hücre çoğalması, hücre göçü, invazyon, metastaz ve tümör anjiyogenez oluşumunda etkin rolü olduğu keşfedilmiştir. ESM1?in akciğer, karaciğer ve mide gibi birçok kanserin patogenezinde rol oynadığı tespit edilmiştir. Meme kanseri dünyada akciğer kanserinden sonra ikinci sırada yer almaktadır. Son yıllarda meme kanseri oluşumuna etki eden pek çok gen tespit edilmişir. Fakat tespit edilen bu genler veya geliştirilen tedavilerle henüz meme kanserinin erken teşhisi ve tedavisi tam olarak sağlanamamıştır. Bu nedenle çalışmamızda faklı kanser türlerinde etkisi gösterilmiş ve meme kanseri microarray analizinde aday genlerden biri olarak tespit edilmiş fakat meme kanserinde hiç çalışılmamış olan ESM-1 geni mutasyonlarını tespit etmeyi hedefledik. Bu amaçla, parafin bloktan elde edilen DNA örnekleri ile ESM1 geninin üç ekzonuna sekans tekniği kullanılarak mutasyon analizi yaptık. Çalışmalar sonucunda elde edilen veriler doğrultusunda bir vakada ekzon 2?de daha önce tespit edilmemiş bir sessiz mutasyon, yine farklı bir vakada ekzon 2?de bir polimorfizm tespit edilmiştir. Yaptığımız sekans analizi sonucu dokuz vakada ekzon 3?ün poliA bölgesinde polimorfizm saptanmıştır. Bu bölgeye miRNA?ların bağlanması, söz konusu polimorfizmin önemli olabileceğini göstermektedir. ESM1 geninin meme kanseri üzerine etkisinin net bir şekilde gösterilebilmesi için daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: ESM-1, meme kanseri, metastaz, mutasyon, miRNA

| Malatya Turgut Özal Üniversitesi | Kütüphane | Açık Bilim Politikası | Açık Erişim Politikası | Rehber | OAI-PMH |

Bu site Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile korunmaktadır.


Malatya Turgut Özal Üniversitesi, Malatya, TÜRKİYE
İçerikte herhangi bir hata görürseniz lütfen bize bildirin

DSpace 7.6.1, Powered by İdeal DSpace

DSpace yazılımı telif hakkı © 2002-2025 LYRASIS

  • Çerez Ayarları
  • Gizlilik Politikası
  • Son Kullanıcı Sözleşmesi
  • Geri Bildirim