Duygusal emek ile iş doyumu arasındaki ilişki: Hekimler üzerinde bir uygulama

Abstract

Duygusal emek; kişilerarası etkileşim sırasında, örgütün talep ettiği duyguların, çalışanlar tarafından sergilenmesi anlamına gelmektedir. Diğer bir ifadeyle, “başkaları tarafından gözlemlenebilecek şekilde, yüz ve bedensel gösterim aracılığıyla duyguların yönetilmesi” olarak da tanımlanmaktadır. İş doyumu ise; bireyin işine karşı tutumu olarak değerlendirilmektedir. Buna göre bireyin işine karşı pozitif duyguları varsa iş doyumundan, negatif duyguları varsa iş doyumsuzluğundan söz edilmektedir. Araştırmanın amacı; duygusal emek boyutlarının iş doyumu üzerinde yarattığı etkiyi belirlemektir. Bununla birlikte çalışanların demografik özelliklerinin (yaş, eğitim, medeni durum, kıdem, unvan) iş doyumu ile aralarındaki ilişkiyi incelemek de araştırmanın bir diğer amacını oluşturmaktadır. Bu amaçla araştırmada anket yöntemi uygulanmıştır. Araştırmanın örneklemi Elazığ Fırat Üniversitesi Araştırma Hastanesinde görev yapan hekimlerdir. Araştırmada kullanılabilir durumda olan toplam 109 adet soru formu, araştırma kapsamına alınmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, iş doyumunun demografik faktörlere göre farklılık gösterdiği belirlenmiştir. İş doyumu ile duygusal emek boyutlarından samimi (doğal) davranış arasında pozitif yönlü ve orta düzeyde, yüzeysel davranış ile negatif yönlü ve düşük düzeyde ilişki gözlenirken, derinlemesine davranış ile iş doyumu arasında anlamlı bir ilişki olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Emotional labor implies emotions demanded by the organization to be demonstrated by the employees during interpersonal interactions. In other words, it is defined as “management of emotions in such a way that would be observed by others through observable facial and bodily expressions”. On the other hand, job satisfaction is defined as the attitude of a person towards his occupation. Accordingly, having positive emotions towards a job means job satisfaction, whereas having negative emotions towards a job means job dissatisfaction. The aim of the study is to identify the effect of emotional labor dimensions on job satisfaction. Besides, the investigation of the relationship between business satisfaction and demographic features of the workers (age, educational level, marital status, degree, title) is another aim of the study. For this purpose, a questionnaire is applied as part of the study. The sample of the study is the academic staff working in Elazığ Fırat University Research Hospital. 109 usable questions are taken into the questionnaires in the scope of the research. According to the findings of the research, it is determined that job satisfaction differs depending on demographic factors. There is a positive and medium relationship between job satisfaction and sincere (natural) behavior which is a dimension of emotional labor; and there is a negative and weak relationship between job satisfaction and surface acting. However, there is no significant relationship between deep acting relationship and job satisfaction.